Όλα τα προβλήματα που υπάρχουν στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, κρίνονται ανησυχητικά, καθώς η Τουρκία προσπαθεί μ’ αυτά να αποπροσανατολίσει το λαό της από τα σοβαρά εσωτερικά προβλήματα που αντιμετωπίζει.
Τα προβλήματα της Τουρκίας στο εσωτερικό της συνίστανται στο Κουρδικό (προσπάθεια ίδρυσης Κουρδικού κράτους) και στις πιέσεις της Ε.Ε. να αναγνωρίσει τη γενοκτονία των Αρμενίων, να προχωρήσει στον εκδημοκρατισμό των θεσμών της και να βελτιώσει τα ανθρώπινα δικαιώματα τα οποία παραβιάζονται σε μόνιμη βάση. Τέλος καλείται να αντιμετωπίσει τη φτώχεια που επικρατεί στο μεγαλύτερο μέρος της χώρας και τη ρήξη της Τουρκικής κυβέρνησης με τη Στρατιωτική ηγεσία αλλά και την Τουρκική δικαιοσύνη.
Στην εξωτερική πολιτική, οι ανάγκες της για καλύτερες σχέσεις με την Ευρωπαϊκή Ένωση και την ένταξή της σ΄ αυτή, δείχνουν να μην ικανοποιούνται λόγω των παραπάνω προβλημάτων. Παράλληλα, παρά τα τεράστια ποσά που δαπανά στην εξωτερική πολιτική, βλέπει την «επιρροή» της στα κράτη των Βαλκανίων να μειώνεται, καθώς αυτά εμφανίζουν τάσεις απομάκρυνσης από την σφαίρα επιρροής της Άγκυρας. Τέλος, η Τουρκική πλευρά δυσανασχετεί με το γεγονός ότι τα πετρέλαια που πολύ πιθανόν υπάρχουν στο Αιγαίο Πέλαγος, δεν ανήκουν σ΄ αυτήν αλλά σε Ελληνικά ή διεθνή χωρικά ύδατα. Προσπαθώντας με κάθε τρόπο να αποκτήσει πρόσβαση σ’ αυτές τις ενεργειακές ζώνες, τις χαρακτηρίζει «γκρίζες».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου