Διπλό είναι το όφελος της νηστείας που καλούμαστε να τηρήσουμε εν όψη του εορτασμού του ΠΑΣΧΑ. Το πρώτο όφελος είναι ότι ενδυναμώνουμε τη θέλησή μας να ακολουθήσουμε το δύσκολο δρόμο της σωτηρίας και το δεύτερο όφελος, είναι ότι συμμετέχουμε στο Θείο πόνο.
Όταν νηστεύουμε, με την απάρνησή μας στις απλές καθημερινές απολαύσεις π.χ. στην κατανάλωση κρέατος, γάλατος, κ.λπ παραγώγων τους, χωρίς να το καταλαβαίνουμε, ενδυναμώνουμε τη θέλησή μας στο να ακολουθήσουμε το δρόμο που εμείς οι ίδιοι επιλέγουμε, παρά να ακολουθήσουμε τον εύκολο δρόμο των υλικών απολαύσεων που μας προσφέρει απλόχερα η κοινωνία. Προέκταση αυτής της ενδυνάμωσης της θέλησής μας, είναι η ενδυνάμωση της υπομονής και της επιμονής μας. Επιμένουμε και αγωνιζόμαστε αδιάκοπα και για όσο χρόνο χρειασθεί, προκειμένου να επιτύχουμε το στόχο μας. Αντίθετα λοιπόν με τον Οδυσσέα της π.Χ. εποχής, ο οποίος για να αντιμετωπίσει τις "σειρήνες", έκλεισε τα αφτιά του, εμείς σήμερα δεν κλείνουμε τα αφτιά μας, αλλά τις αντιμετωπίζουμε με ταπεινότητα, καρτερικότητα και επιμονή.
Από την άλλη, με τη νηστεία συμμετέχουμε έμπρακτα στο Θείο πόνο. Το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε για να ανταποδώσουμε την αγάπη μας προς το Θεό μας-ο Οποίος έστειλε τον Υιό Του να σταυρωθεί για να εξυψωθούμε εμείς-είναι να τηρούμε τη νηστεία του Πάσχα.
