Η "ΚΟΙΝΩΝΙΑ" ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΡΟΠΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΕΞΕΥΡΕΣΗ ΧΡΗΜΑΤΩΝ

"Το τερπνόν μετά του ωφελίμου": Η Ελληνική κυβέρνηση μπορεί να μαζέψει χρήματα άμεσα, δίνοντας τη δυνατότητα στους κατόχους οχημάτων και δικύκλων, να προεξοφλήσουν (εφόσον το επιθυμούν και όχι υποχρεωτικά), τα τέλη κυκλοφορίας των οχημάτων τους, για την επόμενη π.χ. 5ετία. Έτσι, ο πολίτης που θα συμμετέχει στο πρόγραμμα αυτό, θα μπορεί να προγραμματίσει καλύτερα τον οικογενειακό του προϋπολογισμό σε βάθος χρόνου και η κυβέρνηση θα βάλει στα ταμεία της κάποια χρήματα άμεσα. Ένα άλλο μέτρο επίσης, θα μπορούσε να είναι η πτώση των τιμών των μικρών αυτοκινήτων (π.χ. μέχρι 1000 cc). Αν λοιπόν ένα τέτοιο αυτοκίνητο (καινούργιο ή μεταχειρισμένο) κόστιζε μέχρι 3.000 €, δε θα αναθερμαίνονταν η αγορά αυτοκινήτου; Δεν θα κέρδιζαν έτσι και οι έμποροι αλλά και το κράτος; Γιατί, πόσοι Έλληνες δεν έχουν εγκλωβιστεί στο παλαιό τους αυτοκίνητο, αλλά παρόλα αυτά δεν μπορούν να αγοράσουν κάποιο καινούργιο λόγω οικονομικών προβλημάτων;
Δίνουμε έτσι μία ανάσα στην Ελληνική οικονομία για την επόμενη 2ετία. Μετά βλέπουμε...
Προϋπόθεση βέβαια της επιτυχίας αυτού του προγράμματος, είναι η σοβαρότητα και φερεγγυότητα της κυβέρνησης. Όχι δηλ. να θεσπίσει αυτά τα μέτρα για φέτος και του χρόνου τέτοιον καιρό να το "παίξει Αλέκος!" Καταλαβαίνετε τι εννοώ... Όπως έκανε δηλ. με το προεκλογικό της πρόγραμμα: "Λεφτά υπάρχουν..." έλεγε ο νυν Πρωθυπουργός της χώρας και μόλις εξελέγει κυβέρνηση "... α εμείς δεν το ξέραμε ότι δεν υπάρχουν λεφτά!". Μα καλά ρε άνθρωπέ μου Γεώργιε, αφού σου έλεγε ο Κώστας ότι λεφτά ΔΕΝ υπάρχουν! Γιατί δεν τον πίστεψες; Νόμισες ότι σου λέει ψέματα; Μα αν εσύ που είσαι αρχηγός πολιτικού κόμματος (και συνεπώς θα γνωρίζεις κάτι παραπάνω), δεν πιστεύεις τους συναδέλφους σου πολιτικούς, τότε τι να πούμε κι εμείς οι απλοί πολίτες για εσάς(που όχι μόνο κάτι παραπάνω δεν γνωρίζουμε, αλλά αντίθετα παραπληροφορούμαστε κιόλας από το σύστημα); Πως να σας πιστέψουμε;

ΝΕΟΙ ΑΚΤΗΜΟΝΕΣ

Στην ευρύτερη περιοχή της Λάρισας, κάθε χρόνο το μήνα Μάρτιο, εορτάζεται η μνήμη του Μαρίνου Αντύπα.
Οι κάτοικοι του χωριού τιμούν αφ' ενός τον νεαρό Κεφαλονίτη διανοούμενο, ο οποίος δολοφονήθηκε άνανδρα στις 9 Μαρτίου 1907, από τους τσιφλικάδες εκείνης της εποχής, επειδή παρακινούσε τους αγρότες να επαναστατήσουν για να διεκδικήσουν ένα κομμάτι γης και αφ' ετέρου τιμούν τους αγώνες των προγόνων τους.
Μετά την αποχώρηση των Τούρκων από τη Θεσσαλία, η γη που κατείχαν τώρα έμεινε ελεύθερη. Εμφανίστηκαν τότε Έλληνες-κυρίως ομογενείς εκ Κωνσταντινουπόλεως-
ως ιδιοκτήτες τσιφλικιών, ισχυριζόμενοι ότι είχαν αγοράσει τη γη από το τουρκικό δημόσιο με συμβόλαια που είχαν υπογραφεί στην Κωνσταντινούπολη. Έτσι, οι ντόπιοι κάτοικοι βρέθηκαν σε πολύ δεινότερη θέση από εκείνη που βρίσκονταν επί Τουρκοκρατίας.
Το ζήτημα της ακτημοσύνης, στη σημερινη εποχή φαίνεται ότι είναι τόσο επίκαιρο όσο και εκείνη την περίοδο της απελευθέρωσης της Ελλάδας. Πράγματι, αν συγκρίνουμε τους ακτήμονες εκείνης της εποχής με τους σημερινούς νέους της γενιάς των 600,00 €, θα δούμε ότι μιλάμε για το ίδιο πράγμα. Οι αγρότες-ακτήμονες του 1900 δεν είχαν γη να καλλιεργήσουν, όπως ακριβώς συμβαίνει και με τους σημερινούς νέους.
Υποχρεωτικά λοιπόν οι νέοι σήμερα, θα πρέπει να εργασθούν σκληρά σαν σκλάβοι (ανασφάλιστοι, σε αβέβαιο εργασιακό περιβάλλον-καθεστώς), όχι για να αποκτήσουν κάποιο περιουσιακό στοιχείο, αλλά απλά και μόνο για ένα κομμάτι ψωμί. Γιατί τι άλλο θα μπορούσε να αγοράσει κάποιος νέος σήμερα όταν πληρώνεται μόνο 600€ το μήνα; Ιδιαίτερα δε όταν τα αγροτικά προϊόντα όπως π.χ. τα λαχανικά που ενώ αναπτύσσονται από μόνα τους στους αγρούς, ο νέος υποχρεώνεται να τα χρυσοπληρώσει για να τα αποκτήσει, τότε καταλαβαίνουμε όλοι γιατί λέμε ότι ο νέος σήμερα δουλεύει σαν σκλάβος για ένα κομμάτι ψωμί. Έτσι, ο νέος θα μείνει στο ίδιο σπίτι με τους γονείς του (ούτε λόγος να μείνει μόνος του σε ενοίκο με μισθό 600 €) οι οποίοι με τη σειρά τους σιγά-σιγά θα τον χαρακτηρίζουν αχαϊρευτο, ανεπρόκοπο, κ.λπ. Και το χάσμα γενεών θα γίνει πραγματικότητα...
Και όλα αυτά, επειδή το κράτος δε φρόντισε να προικοδοτήσει το νέο Έλληνα πολίτη αμέσως μετά την ενηλικίωσή του, με ένα κομμάτι γης, ώστε να δίναται κι αυτός να είναι αυτάρκης σε κάποιο βαθμό. Ο αντίλογος σ' αυτήν την άποψη, είναι ότι θα κατακερματιστεί η γης με αποτέλεσμα όχι μόνο την μείωση της αξίας της άλλά και τη μείωση της φροντίδας της (διότι εκτιμάται ότι οι νέοι δεν θα εκτιμήσουν όπως πρέπει τη νέα τους ιδιοκτησία). Όπως και να έχουν τα πράγματα, αυτός ο αντίλογος έχει αξία μόνο όταν το κράτος μπορεί και διατηρεί τις ισορροπίες ανάμεσα στην αγορά και τη ζήτηση, ανάμεσα στην αγοραστική δύναμη των πολιτών και την τιμολόγηση των προϊόντων από τους μηχανισμούς...
Στο Marketing, ένας τρόπος διαχωρισμού των προϊόντων είναι σε ελεύθερα (προϊόντα δηλ. που τα χρειαζόμαστε για να ζήσουμε και είναι ελεύθερα στη φύση όπως π.χ. ο αέρας, τα φρούτα, το κυνήγι, τα χόρτα κ.λπ.) και σε οικονομικά (προϊόντα δηλ. που για να τα αποκτήσουμε, πρέπει να πληρώσουμε π.χ. ένα έπιπλο, ένα αυτοκίνητο, κ.λπ.).
Μέχρι τώρα, οι νέοι δεν έχουν δικαίωμα στη γη. Η γη δηλ. που μας έδωσε ο Θεός μας, έχει αγορασθεί από μία μερίδα ανθρώπων, με αποτέλεσμα να μην μπορούν όλοι να απολαύσουν τους καρπούς της. Για να κηνυγήσει κάποιος θα πρέπει να πληρώσει..., για να πιεί νερό θα πρέπει επίσης να πληρώσει...
Ας ελπίσουμε ότι στο μέλλον δε θα πληρώνουμε και τον αέρα που αναπνέουμε!!!