ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΜΕΝΟΙ ΜΕ ΤΗ ΔΙΑΦΘΟΡΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΣΥΝΤΕΧΝΙΕΣ

Συνεχώς μειούμενο σε όγκο και παλμό, είναι το κίνημα των Ελλήνων αγανακτισμένων, όπως φαίνεται και από τη χθεσινή συγκέντρωση στην πλατεία Συντάγματος (15 Οκτ 2011), φανερώνοντας για ακόμη μία φορά τη διάσπαση και τη μοναχικότητα της ελληνικής κοινωνίας. Παρά το γεγονός ότι όλοι οι Έλληνες πολίτες, από τον απλό εργάτη που χάνει τη δουλειά του, μέχρι και τον πρωθυπουργό τον ίδιο, που αναγκάζεται να λάβει τέτοια σκληρά μέτρα, δηλώνουν «αγανακτισμένοι», όπως φαίνεται, κανένας δε θέλει να ενώσει την αγανάκτησή του με την αγανάκτηση του συμπολίτη του. Προτιμά ο καθένας αγανακτεί για τους δικούς του-αυστηρά προσωπικούς-λόγους.

Κάποιοι λοιπόν, είναι αγανακτισμένοι, επειδή ο μισθός τους μειώθηκε από τις 5.000 € το μήνα, σε 3.000 € το μήνα, ενώ κάποιοι άλλοι, είναι αγανακτισμένοι επειδή ο μισθός τους θα μειωθεί από 1.200 € σε 600 €. Υπάρχουν βέβαια και άλλοι, που είναι αγανακτισμένοι, διότι απολύθηκαν ή πρόκειται να απολυθούν οριστικά από τις εργασίες τους και θα πρέπει να κάνουν νέο ξεκίνημα στη ζωή τους, στην ηλικία των 45 ή 50 ετών, κουβαλώντας όμως τα βάρη του παρελθόντος.

Το κίνημα των αγανακτισμένων, ξεκίνησε το Μάιο του 2011 στην Ισπανία και γρήγορα εξαπλώθηκε και στην Ελλάδα. Και ενώ στις αρχές του καλοκαιριού του 2011, φάνηκε να διογκώνεται, αυτό τελικά αυτοδιαλύθηκε εν μέσω καλοκαιρινών διακοπών. Πολλοί, περίμεναν ανασυγκρότηση των «αγανακτισμένων», στις αρχές του φθινοπώρου και πάλι όμως διαψεύστηκαν, παρά τα σκληρά φορολογικά μέτρα που έλαβε η κυβέρνηση. Θέλετε το «γνώθι σαυτόν» των Ελλήνων πολιτών, που σε μεγάλο ποσοστό, φαίνεται να συμμερίζονται το «μαζί τα φάγαμε» του Θεόδωρου Πάγκαλου; Θέλετε η επίγνωση της διάστασης του προβλήματος και συνεπώς η συγκατάθεση στα σκληρά μέτρα; Θέλετε η τακτική του «κοιτάζω τον εαυτούλη μου» και αδιαφορώ για το συμπολίτη μου; Θέλετε το γεγονός ότι αντιλήφθηκαν ότι η λύση του προβλήματος δε βρίσκεται στο χτύπημα της κατσαρόλας και στο γιουχάισμα «ουστ»; Όπως και να έχουν τα πράγματα, το σίγουρο είναι ότι οι Έλληνες πολίτες, δείχνουν να αδιαφορούν και πάλι για το μέλλον τους.

Ούτε διαμαρτύρονται, ούτε όμως και προτείνουν, παρόλο που αυτή η συμπεριφορά τους, οδήγησε τη χώρα μας στη σημερινή κρίση. Αυτή η αδιαφορία και η λογική του «κοιτάζω την πάρτυ μου», επέτρεψε τη διαφθορά της δημόσιας διοίκησης και τη διάβρωση των θεμελίων της Ελληνικής κοινωνίας. Ενώ λοιπόν όλοι συμφωνούν ότι αγανακτούν με τη σημερινή κατάσταση, παρόλα αυτά, οι Έλληνες δεν μπορούν μέχρι τώρα να ενωθούν σε ένα κοινό σκοπό: Στην πρόοδο της πατρίδας, πέρα από συντεχνιακά συμφέροντα.

Είναι πλέον ώρα, το κίνημα των αγανακτισμένων, να ξεφύγει από τη λογική του «ΟΥΣΤ» και να αποκτήσει ιδεολογική και πολιτική υπόσταση, με πυξίδα τα κοινά συμφέροντα των Ελλήνων. Ποιος πράγματι, μπορεί να διαφωνήσει στην πάταξη της διαφθοράς; Ποιος μπορεί να διαφωνήσει με το γεγονός ότι οι Έλληνες πρέπει να είναι ενωμένοι όχι μόνο στις εθνικές εορτές, αλλά και στην καθημερινή τους ζωή; (Μήπως τα κόμματα που φροντίζουν να διασπείρουν διχόνοια στον Ελληνικό λαό;). Ποιος μπορεί να διαφωνήσει με το γεγονός, ότι με την ομόνοια χτίζουμε και με τη διχόνοια γκρεμίζουμε;

ΝΕΟΙ ΑΚΤΗΜΟΝΕΣ

Με χαρά πληροφορηθήκαμε από την τηλεόραση, ότι υπάρχουν επιδοτούμενα προγράμματα για τον εκσυγχρονισμό των αγροτικών επιχειρήσεων। Ποιός όμως, πραγματικά πιστεύει ότι θα απορροφηθούν αυτά τα κονδήλια και ότι δε θα γίνουμε για ακόμη μία φορά "ρόμπα" στους Ευρωπαίους εταίρους μας, με την κακοδιαχείρηση και την αδυναμία απορρόφησης των κονδυλίων αυτών; Διότι, το εύλογο ερώτημα, είναι το εξής: Πώς δύνανται να εκσυγχρονισθούν οι αγροτικές επιχειρήσεις, όταν η πλειοψηφία των αγροτών, είναι είτε νέοι αλλά αμόρφωτοι, είτε γέροι ηλικίας άνω των 60 ετών;

Μεγάλη μερίδα των νέων σήμερα, ενώ κατάγονται από αγροτικές οικογένειες και μεγάλωσαν σε χωριό, ωστόσο, λόγω σπουδών, έφυγαν από το χωριό και εγκαταστάθηκαν μόνιμα σε πόλη. Όσο όμως και να θέλουν να επιστρέψουν στο χωριό τους και να εφαρμόσουν τις νέες μεθόδους αγροτικής ανάπτυξης που αναφέρει το Υπουργείο Γεωργίας (τυποποίηση, αρωματικά φυτά, κ.λπ) , συναντούν ανυπέρβλητα εμπόδια: Με τι εφόδια να γυρίσουν στην ύπαιθρο; Μόνο με τη γνώση και το μεράκι; Δίχως σπίτι, δίχως γη που να τους ανήκει, δίχως μηχανήματα και δίχως κάποιον να τους στηρίξει, αξίζει να κάνουν το μεγάλο βήμα;

Το ΠΑ.Κ.Ε.Ε. λοιπόν, προτείνει, να γίνει ΑΜΕΣΑ αναδιανομή της γης. Προτείνει να απαγορευθεί σε συνταξιούχους αγρότες όχι μόνο να καλλιεργούν, αλλά και να κατέχουν γη! (Όταν κάποτε ένας νέος τηλεφώνησε σε έναν παππού σε ένα χωριό για να αγοράσει ένα οικόπεδο-που ανέκαθεν ήταν παραμελημένο και ακαλιέργητο-δεν τα "εβρισκαν" στην τιμή. Του είπε τότε ο νέος, ότι με τα χρήματα που ζητάει, δεν πρόκειται να το πουλήσει πουθενά, καθόσον, αυτό το οικόπεδο δεν είχε καμία αξία στη θέση όπου βρισκόταν). Η απάντηση του παππού, ήταν σοκαριστική: "Δεν βαριέσι..., ας μην του πουλήσου καμιάφουρα... Έξουδα δεν έχ... Ούτι τρώει, ούτι πίν..." Είναι λοιπόν άξιο να απορεί κανείς: Είναι δυνατόν με τέτοιες "λογικές", να πάει η Ελλάδα μπροστά;;; Το ΠΑ.Κ.Ε.Ε λοιπόν, προτείνει να εκμισθώνεται αυτή η γη, από το κράτος σε όσους νέους επιθυμούν πραγματικά να ασχοληθούν με τη γεωργία. Η διάρκεια της εκμίσθωσης, να είναι μέχρι τη συνταξιοδότησή των αγροτών (κι όχι μέχρι το θάνατό τους), οπότε και η γη θα παραδίδεται στην επόμενη γενιά.

Άκρατος εθνικισμός ή μέση οδός;

Είναι αλήθεια, ότι η γενιά που κληρονομούμε, όχι μόνο έφαγε "και με τα δυό τα μάγουλα" (και μάλιστα από τη δική μας περιουσία, εφ' όσον έτρωγε από δανικά που εμείς τώρα καλούμαστε να ξεπληρώσουμε), αλλά παράλληλα έβαλε και όλη της την τέχνη για να διαβρώσει και να διαφθείρει την κρατική μηχανή-δηλ. τη δημόσια διοίκηση-σε τέτοιο βαθμό, ώστε τώρα να μην έχουμε εμπιστοσύνη σε κανέναν! Παρά όμως τα όσα περάσαμε εμείς οι νεοέλληνες και ιδιαίτερα παρά τα όσα υποστήκαμε από την καταστροφική μανία του μισέλληνα-τέως πρωθυπουργού Κ. Σημίτη, εξακολουθώ να θεωρώ ότι η λύση για την πρόοδο της Ελλάδος, δεν είναι τα άκρα (απ' όπου κι αν προέρχονται) αλλά η μέση οδός, η ισσοροπία, η σύνεση.

Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ, ΕΙΝΑΙ ΔΡΟΜΟΣ ΑΝΤΟΧΗΣ ΚΑΙ ΟΧΙ 100άρι.

Άδοξο τέλος είχε η γνωστή και ταλαντούχα τραγουδίστρια Amy Winehouse, σε ηλικία μόλις 27 ετών. Η νεαρή τραγουδίστρια, βρέθηκε νεκρή από την αστυνομία, στο διαμέρισμά της στο Λονδίνο, το μεσημέρι της23ης Ιουλίου 2011. Αν και τα αίτια του θανάτου της δεν έχουν ακόμη διευκρινισθεί μέχρι αυτή τη στιγμή, εκτιμάται ότι η το νεαρό κορίτσι που πολυαγαπήθηκε από όλους τους νέους, δεν κατάφερε να βγει νικήρια από τη μάχη που έδινε για να αποτοξινωθεί από τα ναρκωτικά και το αλκοόλ. Η Amy Winehoyse μπορεί να έφυγε άδοξα, σίγουρα όμως δεν έφυγε άσκοπα. Το δίδαγμα για τους νέους είναι ένα και δυνατό: "ΟΧΙ ΣΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ, ΝΑΙ ΣΤΗ ΖΩΗ". Οι νέοι, θα πρέπει να γνωρίζουν ότι η ζωή του ανθρώπου είναι "δρόμος αντοχής" και όχι δρόμος εντυπώσεων, δεν είναι "δρόμος 100μ". Ο δρόμος των ναρκωτικών, είναι ο εύκολος, ο κατηφορικός δρόμος που οδηγεί στο απύθμενο κενό. Αντίθετα, ο δρόμος της πραότητας, της ταπεινότητας και της υπευθυνότητας, είναι ο δύσκολος δρόμος που οδηγεί στο ξέφωτο. Ο καθένας διαλέγει και ακολουθεί αντίστοιχα...

Ξύπνησαν οι Έλληνες

"Ησυχία, οι Έλληνες κοιμούνται..." έγραφαν σε πανό Ισπανοί διαδηλωτές, κατά τη διάρκεια διαμαρτυρίας για την οικονομική κατάσταση της Ε.Ε.
"...αργήσαμε αλλά ξυπνήσαμε..." απαντούν με τη σειρά τους οι Έλληνες διαδηλωτές και ο Μίκης Θεοδωράκης. Κάλιο αργά, παρά αργότερα... :)
Το ζητούμενο όμως είναι αν πράγματι οι Έλληνες ξύπνησαν ή αν νομίζουν ότι ξύπνησαν...
Τελικά να τους πιστέψουμε; Ξύπνησαν στα αλήθεια; Ή μετά από καμιά 20ετία θα λένε πάλι "...τώρα ξυπνήσαμε στα αλήθεια..."
Ο ξύπνιος λαός, είναι ταπεινός λαός, προτείνει λύσεις και αφήνει κατά μέρος τις άσκοπες διαμαρτυρίες.
Ο ξύπνιος λαός, πιστεύει στον ένα και μοναδικό Θεό και προνοεί για το μέλλον, δεν είναι μάντης εκ των υστέρων.
Ο ξύπνιος λαός δεν ενδιαφέρεται μόνο για την ατομική καλοπέραση, αλλά ενδιαφέρεται για την κοινωνική ευημερία.
Ο ξύπνιος λαός, δε διαιρείται σε κόμματα, αλλά είναι ενωμένος στα καλά και στα κακά, στα εύκολα και στα δύσκολα. Είναι άτιμο να είμαστε Έλληνες μόνο στις επιτυχίες, ενώ στις αποτυχίες να λέμε "φταίνε οι άλλοι..."
Γιατί, μη μου πείτε ότι όσοι λένε "δεν τα φάγαμε μαζί", λένε όλοι αλήθεια! Ας πει λοιπόν ο κάθε ΈΛληνας, αν αγωνίσθηκε ενάντια στη διαφθορά του Σημίτη! Αλλά τι αγώνα να κάνει κάποιος ο οποίος έχει αποχαυνωθεί από τα χρήματα που εισέρευσαν στην Ελλάδα εκείνη την περίοδο και το μόνο που τον ένοιαζε ήταν πως θα αγοράσει ακριβό αυτοκίνητο!
Αλλά όπως στην περίοδο της χούντας, έτσι και τώρα: Κάποιοι καλούνται να βγάλουν το φίδι από την τρύπα και κάποιοι πονηροί κοιτούν να εκμεταλλευτούν πολιτικά την κατάσταση...

Τα οφέλη της νηστείας

Διπλό είναι το όφελος της νηστείας που καλούμαστε να τηρήσουμε εν όψη του εορτασμού του ΠΑΣΧΑ. Το πρώτο όφελος είναι ότι ενδυναμώνουμε τη θέλησή μας να ακολουθήσουμε το δύσκολο δρόμο της σωτηρίας και το δεύτερο όφελος, είναι ότι συμμετέχουμε στο Θείο πόνο.
Όταν νηστεύουμε, με την απάρνησή μας στις απλές καθημερινές απολαύσεις π.χ. στην κατανάλωση κρέατος, γάλατος, κ.λπ παραγώγων τους, χωρίς να το καταλαβαίνουμε, ενδυναμώνουμε τη θέλησή μας στο να ακολουθήσουμε το δρόμο που εμείς οι ίδιοι επιλέγουμε, παρά να ακολουθήσουμε τον εύκολο δρόμο των υλικών απολαύσεων που μας προσφέρει απλόχερα η κοινωνία. Προέκταση αυτής της ενδυνάμωσης της θέλησής μας, είναι η ενδυνάμωση της υπομονής και της επιμονής μας. Επιμένουμε και αγωνιζόμαστε αδιάκοπα και για όσο χρόνο χρειασθεί, προκειμένου να επιτύχουμε το στόχο μας. Αντίθετα λοιπόν με τον Οδυσσέα της π.Χ. εποχής, ο οποίος για να αντιμετωπίσει τις "σειρήνες", έκλεισε τα αφτιά του, εμείς σήμερα δεν κλείνουμε τα αφτιά μας, αλλά τις αντιμετωπίζουμε με ταπεινότητα, καρτερικότητα και επιμονή.
Από την άλλη, με τη νηστεία συμμετέχουμε έμπρακτα στο Θείο πόνο. Το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε για να ανταποδώσουμε την αγάπη μας προς το Θεό μας-ο Οποίος έστειλε τον Υιό Του να σταυρωθεί για να εξυψωθούμε εμείς-είναι να τηρούμε τη νηστεία του Πάσχα.

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ Ή ΧΑΣΜΑ ΓΕΝΕΩΝ;

Το πρόβλημα της σημερινής ελληνικής κοινωνίας, δεν είναι πολιτικό (δηλ. αν είναι καλύτερα με τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ ή το ΚΚΕ), αλλά είναι βαθύτατα ηλικιακό. Η σημερινή ελληνική κοινωνία βιώνει το πραγματικό "ΧΑΣΜΑ ΓΕΝΕΩΝ". Οι νέοι, κακώς παίρνουν το μέρος οποιασδήποτε κοινωνικής τάξης (π.χ. συμμετέχουν σε πορείες, σε διαδηλώσεις κ.λπ).
Αντίθετα, θα έπερεπε οι ίδιοι να δημιουργήσουν ένα Πανελλήνιο Κίνημα Νεολαίας, με το οποία να αντιδρούν σε οτιδήποτε παλιό, διεφθαρμένο, κακό για το μέλλον τους... Μ' αυτό το κίνημα να ξηλώσουν όλους τους διεφθαρμένους γέρους από την εξουσία. Οι γέροι, το μόνο που σκέφτονται είναι η σύνταξή τους και το "εφάπαξ". Παίρνο...υν σύνταξη 600 € και δεν τους φτάνουν! Κανένας τους όμως δε ρώτησε τους νέους των 500 €, αν τα χρήματα που παίρνουν τους φτάνουν! Το μέλλον ανήκει στους νέους. Ας το διεκδικήσουν...

ΝΕΟΙ ΑΚΤΗΜΟΝΕΣ

Πρόσφατα άκουσα για ένα νέο φοιτητή ο οποίος αντιμετώπισε κάποιο ψυχολογικό πρόβλημα όταν τους μαράθηκαν τα φυτά στο παιχνιδι farmville.
Οι περισσότεροι επέκριναν το νέο διότι ήταν "κολλημένος" με τον Η/Υ, ενώ απολύτως κανένας δεν αντιλήφθηκε την πραγματική κοινωνική διάσταση του θέματος.
Γιατί άραγε αυτός ο νέος να καλλιεργεί φυτά στον Η/Υ και όχι στη γη που μας δίνει ο ΘΕΟΣ μας; Η απάντηση που δίνω εγώ στο www.costaspi.blogspot.com στο άρθρο μου ΝΕΟΙ ΑΚΤΗΜΟΝΕΣ, είναι ότι καλλιεργεί φυτά στον Η/Υ διότι πολύ απλά ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΤΗΝ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ του κανένα κομμάτι γης!!!
Η αγάπη του απλού ανθρώπου για τη φύση είναι έμφυτη, δεν καλλιεργείται από το διάβασμα. Όλοι θέλουν να έχουν ένα κομμάτι γης για να το καλλιεργήσουν, πως όμως να το αποκτήσουν; Με το μισθό των 600 €; Ή μήπως πρέπει να περιμένουν από την κληρονομιά; Το θέμα είναι πολύ σοβαρο και άδικα κατηγορούνται οι νέοι ότι είναι κολλημένοι με τον Η/Υ. Πρέπει να δούμε και τις ευθύνες των γονέων των παιδιών και βέβαια της ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ γενικότερα.