ΟΙ ΜΟΙΡΑΙΟΙ ΈΛΛΗΝΕΣ!!!

Μες την υπόγεια την ταβέρνα,
μές σε καπνούς και σε βρισιές,
(απάνου στρίγγλιζε η λατέρνα),
όλη η παρέα πίναμε εψές,
εψές σαν όλα τα βραδάκια,
να πάνε κάτου τα φαρμάκια.

Σφιγγόταν ο ένας πλάι στον άλλο
και κάπου εφτυούσε καταγής,
ώ πόσο βάσανο μεγάλο
το βάσανο είναι της ζωής!
Όσο κι ο νους άν τυραννιέται
άσπρην ημέρα δέ θυμιέται.

Τού ενού ο πατέρας χρόνια δέκα
παράλυτος,ίδιο στοιχειό,
τού άλλου κοντόμερη η γυναίκα
στο σπίτι λειώνει από χτικιό,
στο Παλαμήδι ο γιός του Μάζη
κι η κόρη τού Γιαβή στο Γκάζι.

-Φταίει το ζαβό το ριζικό μας!
Φταίει ο Θεός που μας μισεί!
-Φταίει το κεφάλι το κακό μας!
-Φταίει πρώτ' απ' όλα το κρασί!
Ποιός φταίει;... ποιός φταίει;...
Κανένα στόμα δεν το'βρε και δεν το'πε ακόμα.

Έτσι, στη σκοτεινή ταβέρνα
πίνουμε πάντα μας σκυφτοί,
σάν τα σκουλήκια κάθε φτέρνα
όπου μα εύρει μάς πατεί.
ΔΕΙΛΟΙ, ΜΟΙΡΑΙΙΟ ΚΙ ΑΒΟΥΛΟΙ ΑΝΤΑΜΑ,
ΠΡΟΣΜΕΝΟΥΜΕ ΙΣΩΣ ΚΑΠΟΙΟ ΘΑΜΑ!!!

Κώστας Βάρναλης (1883-1974)