Το βασανιστικό δίλλημα του μνημονίου

Πολλά τα διλλήματα για την υπερψήφιση ή καταψήφιση της νέας δανειακής σύμβασης. Το σίγουρο είναι ότι όλοι θέλουμε το καλό της χώρας μας και κατ' επέκταση τη δική μας προσωπική ευδαιμονία.
Καλό θα είναι, όσοι από εμάς τους πολίτες δεν γνωρίζουμε με ακρίβεια ποιές θα είναι οι επιπτώσεις από αυτήν την υπερψήφιση ή καταψήφιση, να τηρούμε μία επιφυλλακτική στάση και να μην επηρρεαζόμαστε από τα διάφορα "παπαγαλάκια" της Ε।Ε. (δηλ. τους Έλληνες πολιτικούς) ή τα "παπαγαλάκια" της κυβέρνησής μας (που είναι κυρίως τα ΜΜΕ).

Και όταν λέω "γνώση με ακρίβεια των επιπτώσεων", δεν εννοώ φυσικά ό,τι μας πασάρουν τα κόμματα ή κάποιοι επιπόλαιοι "ξεσηκωμός για να μην πτωχεύσει ο λαός", ή "ναι στο μνημόνιο για να μην πτωχεύσει η Ελλάδα γιατί αυτό θα σημαίνει χάος"। Γιατί να σημαίνει χάος; Πρόκειται να χάσουμε την εθνική μας ανεξαρτησία; Μόνο σ' αυτλην την περίπτωση επικρατεί χάος σε ένα κράτος...
Από την άλλη, χρεοκοπία σίγουρα θα σημάνει την επιστροφή της Ελλάδος πολλά χρόνια πίσω. Το επίπεδο της ζωής μας σε ό,τι αφορά την αγοραστική μας δύναμη, θα πέσει κατακόρυφα. Το γεγονός ότι θα καταναλώνουμε λιγότερα, θα επηρεάσει προς το καλ...ύτερο ή προς το χειρότερο την καθημερινότητά μας; Σε γενικές γραμμές, θα μας επηρεάσει αρνητικά, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι θα επικρατήσει χάος। Χάος θα επικρατήσει μόνο αν το επιτρέψουν οι κυβερνώντες. Ένα άλλο θέμα που θα πρέπει να προσέξουμε εμείς οι πολίτες, προτού υποστηρίξουμε τη μία ή την άλλη άποψη, είναι το αν θα μας κάνει υπερήφανους, το γεγονός ότι αθετούμε τις δανειακές μας υποσχέσεις...
Όπως και να έχουν τα πράγματα, η απόφαση θα ληφθεί μέσα στη Βουλή από τους εκλεγμένους αντιπροσώπους του λαού και όχι στις πλατείες. Εκείνο όμως που θα πρέπει να μας μείνει χαραγμένο στη μνήμη μας από δω και πέρα, είναι ότι οι Έλληνες πρέπει σίγουρα να αλλάξουν τρόπο ζωής. Θα πρέπει να ξεχάσουμε αυτό που κάναμε μέχρι τώρα-δηλ. να ζούμε με δανεικά και να ζούμε μέσα στο ψέμα και τη δωροδοκία.